29.06.2014 godz. 14:00

SANEPID

Taak... dostaliśmy, wczoraj wieczorem - wezwanie do sanepidu.

Około godziny 18.00 zadzwoniła domofonem pani, powiedziała, że ma przesyłkę i chce wejść. Pytam czy to polecony i dlaczego nie wejdzie na górę? Pani odparła, że to nie polecony i ona ma to wrzucić do skrzynki.

Później Tata schodził do auta i przynosi ze skrzynki takiego kwiatka...Wezwanie w sprawie choroby zakaźnej Leona...

Ostatnie badania Leo (poza posiewem) były w szpitalu, dlatego pierwsze co, to próbowałam się dodzwonić do lekarki ze szpitala. Nie odbierała, więc zadzwoniłam do lekarki Ksawka, ona zawsze odbiera, tak było i tym razem, ale nie pomogła, nie wiedziała co to może być, kazała się skontaktować ze wspomnianą lekarką prowadzącą ze szpitala.

W końcu ona oddzwoniła, ale była bardzo zdziwiona i wręcz pewna, że to jakaś pomyłka.

Cudownie! Zostawiona na całą noc z milionem myśli bez możliwość dowiedzenia się O CO CHODZI?!

Przez głowę przeleciała mi jeszcze myśl o salmonelli, ale przecież minęło 2 miesiące od badań!

Oczywiście co?...nie wytrzymałam, googluję, no i art. 50 KPA przewija się w sprawach grzywny za nieszczepienie dzieci szczepieniami obowiązkowymi. Sprawdzam książeczkę, aby upewnić się, że przez choroby niczego nie przeoczyliśmy...nie! jest komplet, następny termin po 1 urodzinach - MMR.

Rano po przebudzeniu od razu telefon do sanepidu i ....

Okazało się, że adenowirus jest na liście chorób zakaźnych, a szpital przesyła takie raporty do sanepidu ponoć, a oni mają obowiązek przeprowadzić wywiad – czy Leo chodzi do żłobka, od kogo się zaraził i gdzie, jakie miał objawy itd.

Fajnie, nawet super w razie epidemii, ale... Lekarka dziś zdziwiona była jeszcze bardziej, bo mówi, że ona ma cały oddział dzieci z adeno i nic nigdzie nie wysyłają! Na zgłoszeniach do sanepidu widniało nazwisko jakiegoś lekarza, a że tam nie widziałam nigdy pediatry płci męskiej, domyślam się, że zrobił to, w ramach nadgorliwości, pan stażysta, który był dość nachalny w swoich pytaniach i badaniach, a omylny w wysnuwanych przez siebie wnioskach i diagnozach...

Odetchnęłam z ulgą, ale nie jest fajnie dostawać takie wezwania...

Zbiegiem okoliczności w tym samym dniu rano Tata pojechał do sanepidu wojewódzkiego z dwoma pojemniczkami kup Starszaka :) w celu dokonania w końcu badania w kierunku pasożytów i robali.

Cyrk z tym był większy niż się spodziewaliśmy. Starszak tak polubił robienie kup do Leosiowego nocnika, że robił kupę za kupą.

Techniki pobierania i grzebania w kupie, w sensie dosłownym – są dość jasno przez sanepid określone i o tym informowała uprzejmie pani z sanepidu telefonicznie. Żeby pobrać...albo, oszczędzę wszystkim, a szczególnie chłopcom, którzy będą to czytać szczegółów. Kto robił te badania to wie, jak śmierdząca to sprawa i do niej został przydzielony dzielny Tata :D

Do tego Leo w tym samym momencie wykorzystał chwilę mojej nieuwagi - chwilę bez pieluchy - i zrobił kupę na podłogę o czym nikt nie wiedział. To znaczy z powodu okrzyków zachwytu jakie wydawał z siebie (ścieliłam wtedy łóżka w pokoju chłopców i tylko je słyszałam) wiedziałam, że było to coś niefajnego – byłam pewna, że siku i...zapomniałam o tym. Sprawdziłam tylko Leo, skarpetki miał suche, więc gitarra. A potem nagle Tata krzyczy CO TO JEST!??? I rozniósł tę kupę po całym pokoju, a Ksawek nie chciał być gorszy i przypadkiem przenosił resztki na skarpetkach....Armagedon!

W samym sanepidzie Tata stał w wijących się kolejkach (a ja tym czasem sprzątałam) i tak jeszcze 4 razy :/

A Smyk powiedział, że to nie panie w laboratorium są gnojarzami tylko my bo my grzebiemy :P (gnojarze to żuki w Mai, i ciągle w tej bajce przewija się motyw gnojowych kulek i to był taki komentarz -  a propos) ;D

Czasopismo PSZCZÓŁKA MAJA

W nagrodę za grzeczne zachowanie na badaniach podczas kontroli Smyk zażyczył sobie gazetkę PSZCZÓŁKA MAJA. Przyznam, że nigdy nie kupowaliśmy takich dziecięcych czasopism z gadżetami, ale tym razem się skusiliśmy.

Dodatkiem były naklejki 3d i niespodzianka.

Smyk jest wielkim wielbicielem Pszczółki Mai odkąd dostał od znajomego Taty całą kolekcje na DVD. Znika na długie minuty podczas oglądania. Mógłby tak zresztą oglądać i oglądać, czasem nawet woli to od zabawy czyimś smartphonem.

No i uroczyście zasiadamy do otwierania gazety i czytania bajko-komiksu i.....ZOOOONK!

Mama czyta, a Smyk pyta:

K: Mamo, kto to jest Bodzio?

No to pokazuje Mu i mówię: no ten!

K: nieee! To jest Bartek!

Czytamy dalej. Mama czyta... (...) przyszedł Ślinek (..) Smyk przerywa i krzyczy:

To jest Śluzak, a nie jakiś Ślinka czy Ślinek!

Itd. itp.

Okazało się, że mimo tego samego logo na okładce, wydawnictwo jest inne i inne widać tłumaczenia. Dla mnie to niepojęta pomyłka, głupota wydawcy, jakiś absurd, żeby imiona tłumaczyć wg upodobać tłumacza.

To tak jakby Maję nazwać Julką, albo Zuzią, a Gucia nazwać Antkiem lub Frankiem.

Mało tego, bajka w formie bajko-komiksu nie do przeczytania.

To co pod rysunkiem nie pokrywa się z tym co na obrazu i w chmurkach po za tym nie wiadomo co czytać najpierw. Fatalne w czytaniu, dziecko nie wie gdzie czytam :/

Kolejna sprawa – zagadki z końca książeczki są strasznie na siłę, nielogiczne, bez sensu, niekonsekwentne. Robią z mózgu siano, a nie uczą logicznego myślenia.

Dodatki..hmm.. bez instrukcji, nie wiadomo co do czego.

Zraziłam się do takich wydawnictw.

Rozmawialiśmy z osobą, która zna ten temat bliżej i w Polsce takie wydawnictwa działają bez pełnych praw autorskich i robią takie cuś specjalnie.

Tylko czy z korzyścią dla dzieci?...

Poniedziałek z Mamą mimo Dnia Taty. KONTROLA W PORADNI.

Rano Smyk był u fryzjera. Wygląda super i lubi jak Marysia nakłada Mu bezkarnie żel jakiś na włosy :P

Potem pojechaliśmy do przyszpitalnej poradni na kontrolę.

Odstawiliśmy spore dawki leków stałych z czego się bardzo cieszę.

Pani doktor podpowiedziała nam też fajną tanią alternatywę dla emolientów. Stosujemy. Zobaczymy efekty.

Smyk ma szlaban na nutellę i czekolady wszelakie, żeby podleczyć trochę skórę, bo gdziniegdzie ma zadrapania do krwi z powodu bardzo silnego świądu.

Mamy po raz pierwszy swoje krowie sukcesy, bo od ostatniej wizyty w końcu udało się wprowadzić do organizmu Smyka białko krowie w postaci jogurtu naturalnego (po łyżeczce do zupy 3 x), w postaci kilku gryzów loda śmietankowego, w postaci także kotlecika wołowo-wieprzowego oraz 2 pierogów z mięsem także wołowym, oraz połowy parówki indyczo-cielęcej.

Za czas jakiś jak będzie już tego białka mleka krowiego w organizmie Smyka więcej, to zrobimy test z krwi i wtedy okaże się właściwe ige.

Dla wyjaśnienia dodam, że robienie testów z krwi, kiedy dziecko nigdy nie jadło białka mleka jest niewymierne, określa pewni bardzo ogólnikowo poziom uczulenia, ale tak na prawdę dopiero jak dziecko ma w sobie to białko to wtedy można ocenić w jaki sposób jego organizm sobie z tym radzi czyli jak bardzo układ odpornościowy mojego alergika będzie walczyć.

W przyszłym sezonie zaś, nareszcie Smyk zaliczy ODCZULANIE! I pożegnamy, mam nadzieję, wszystkie medykamenty.

Zapytałam też o skierowanie na badanie kału w kierunku pasożytów i robaków, ale okazało się, że można bez, płatnie. No i zrobiliśmy, ale o tym w innym poście :)

Po wizycie i zakupie nagrody za cierpliwość Smyka podczas badań i wywiadów lekarskich (o zakupie w osobnym poście, bo to był zakup typu kulą w płot, a tak na prawdę już napisałam do pani z działu promocji tego wydawnictwa na temat szajsu jaki wydają – nie byłabym sobą, gdybym nie napisała...)  udaliśmy się tuż obok do Ogrodu botanicznego UJ na ławeczkowy piknik.

Było cudnie, jak na zdjęciach w poprzednim poście. Najdłużej siedzieliśmy przy stawie obserwując uroczą kaczą rodzinkę. Pogoda piękna. Lubię takie dni.

Wracając musieliśmy jechać objazdem i pytam Smyka żartując:

Ja: Będziesz wiedział gdzie wysiąść, bo ja idę spać!

Ksawuś: no pewnie! Śpij sobie!

Ja: (na trasie objazdu widząc, że Smykowi oko ucieka) no to jak, na pewno trafisz?

K (zaspany, nieobecny) ojeeej! Mamusiu, czy przejechaliśmy już nasze osiedle!??

Ja: nie Kochanie, śpij sobie :)

K: no dobra, to teraz zmieniam zdanie, ja śpię a Ty pilnujesz!

...I zasnął :)

W ogrodzie botanicznym (kwiatkowym)

Wietrzna sobota

Poszliśmy mimo pogody w kratkę na „alejki”, gdzie miała być Asia o 15:00, ale my dotarliśmy dopiero o 16.30 i nie było koleżanki.

Pojeździliśmy po osiedlach (w towarzystwie naszej sąsiadki, której 9 miesięczna córka została w hierarchii Smyka zdetronizowana ze względu na Asię), wracamy, godzina 19:00, a tu na przeciwko Asia z mamą wraca z naszego przyblokowego placu zabaw, bo szukały nas wszędzie :) Radość i małej Asi i Ksawka bezcenna! Jak dwa małe szczeniaczki tak skakali bez słów (Asia nie mówi), po zielonej trawce. Ciężko było ich pozabierać do domów. Dziś też się umówili, ale lało.

W piątek mieliśmy wianki pod oknami. To znaczy myśleliśmy, że wianki, ale za blisko były. W piątek był mecz na Arenie. Wczoraj Wianki, a dziś nie mam pojęcia. Weekend ze sztucznymi ogniami w każdym razie.

Jutro Dzień Taty, a tak się złożyło, że ja spędzę ze Smykiem cały dzień. Dzień pełen planów, ale głównym punktem programu jest kontrola w poradni alergologicznej.

Ps. Są kolejne wyniki online z posiewu Leo! Wybiliśmy tego opornego syfa i to bez antybiotyku!!! :D

Zaległe, brudny poobijany rowerzysta

Sama Mama na NH

Asia-Kasia i pierogi z mięsem

Asia to nowa przyjaciółka Smyka. Relacji tej pojąć chyba nikt nie zdoła, ale oni – 2,5 letnia Asia i 4,5 letni Ksawek – uwielbiają swoje towarzystwo. Szczegóły niebawem :)

(Kasia – ponieważ Smyk nie potrafi wymowić imienia Asia, mówi, że jest głupie i zawsze zamiast „Asia” wychodzi Mu „Kasia”)

Pierogi – dziś na szybko Ksawek przed wyjściem na spotkanie z Asią-Kasią zjadł po prostu pieroga z mięsem (!!!!!) – pierwszy raz w życiu, dlatego temat godny tytułu posta:)

Boże Ciało

2 rocznica bloga

Smyk jest starszy o 2 lata. 

Kiedy zaczynałam pisać, miał zaledwie 2,5 roczku, był takim małym Pimpkiem, a teraz po wakacjach idzie do zerówki...

Rowerowe miłe chwile

Wczoraj spędziłam z moim starszym synem bardzo miłe i fajne popołudnie na rowerach.

Pokonaliśmy wspólnie całkiem spory dystans, szczerze powiedziawszy zdziwił mnie mój pierworodny syn kolejny raz :)

Mało, że dał radę, to w piwnicy, dokąd chadzają z Tatą, był moim głównym pomocnikiem, ściślej – ja byłam Jego pomocnikiem! Nie poradziłam sobie z kłódkami, On owszem, poradził sobie.

Objechaliśmy moje stare kąty, zrobiliśmy sobie ławeczkowy piknik, a potem jak już plac zabaw opustoszał, razem zjeżdżaliśmy na zjeżdżalni, razem się huśtaliśmy...

Mój mały kochany Smyk staje się coraz mocniej odrębną jednostką. Jest takim mądrym dużym chłopcem, sam wysnuwa wnioski, analizuje świat dookoła, ma swoje zdanie, nie robi wszystkiego wedle mojego życzenia, robi wszystko po swojemu.

A oto ząbki Juniora. Godne uwiecznienia, wychodzące w wielkich bólach, krzycząco-marudząco:

Fotozaległości

Nowa gra na deszczowe popołudnia:

Kreatywne zabawy Smyka (tu rolnik kierowca ciągnika o imieniu Mateusz z Wesołej Farmy – zjeżdża po rurze lub kręci się na karuzeli):

 Szczęśliwe tup tup wczoraj po centrum handlowym

(co za kolory płytek i jakie przestrzenie i ile świateł, dźwięków!... nie mogliśmy Misia zapędzić do wózka, były sceny – krzyk, kopanie, wyrywani się itd...hmm...)

Nowości Leonka i nauka przez naśladownictwo

 Misiowi wrócił apetyt, co mnie niezmiernie cieszy! Dużo wcina, aż miło patrzeć :)

Jego apetyt napędza moja radość i chęć do podawania nowości.

Jadł już jajecznice, chleb z masełkiem, nasz rosołek z lanymi kluseczkami, wylizywał łyżeczkę z sałaty z jogurtem na słodko-kwaśno, kompot z truskawek, jogurt z owocami leśnymi, wafle ryżowe z sokiem owocowym, biszkopty w całości, herbatniki dla dzieci, cielęcinę, pomidory, twaróg na slodko z jogurtem, szpinakową z żółtkiem (Zupa Ksawusia), dziś też zjadł zupkę z królikiem i kalarepką oraz płatkami gryczanymi (Ksawety karmił dziś Leo i szybko stwierdził, że nie może znieść smrodu jego zupy (gryczane płatki) i uciekł do pokoju ostentacyjnie wydmuchując powietrze z nosa co rozbawiało do łez jedzącego (z pełna buzią) Leo.

... strasznie do tyłu jesteśmy z jedzeniem przez ten szpital i dietę, ale nadrabiamy i gonimy gonimy :)

Gorsza sprawa z zębami – dziś na ten przykład był dzień mega mega marudzenia. Strasznie, do bólu (głów – naszych), już czopek z paracetamolu wyciągnięty został, ale jakoś zasnął.

(Pisałam to wczoraj, dzisiaj c.d. całodziennego jęczenia, darcia i marudzenia...)

Leo jest teraz obserwatorem. Pięknie nas naśladuje, odkurza, myje mopem, wyciera mi buzie i oczka jak Go karmię, wrzuca zabawki do pudeł, usiłuje wkładać wtyczki do gniazdek (zabezpieczonych :)).

Zawsze też z dużym zainteresowaniem ogląda swoje nadruki na bluzeczkach :) a jak przyjechały nowe smoczki, mimo, że podobne, to od razu zauważył, że inne i śmiał się, oglądał, przyglądał się, pokazywał mi, a potem delikatnie ciumkał czy dobre :P

Jest też BARDZO konkretny i nie znosi ograniczania Jego wolności czy czasu – zmienić Mu pieluchę to szczyt sprytu, a zmienić pieluchę z kupą i nie pobrudzić kupą wszystkiego dookoła to w ogóle szczyt szczytów sprytu. Leo dosadnie krzykami i kopaniem i całą gamą min pt. „jestem nieszczęśliwy, robią mi krzywdę” wyraża swoje niezadowolenie.

Ma też swoje ulubione przedmioty w domu – gliniany dzwoneczek powieszony w kuchni, zdjęcie ze ślubu Mamy i Taty, tik-tak/zegarek, domofon, klucze w drzwiach i od niedawna – szczotka do wc :) Zdarzyło się, że spacerował z nią po mieszkaniu, kiedy nikt nie widział jak znika w łazience.

Ksawery natomiast jest permanentnie przeze mnie szantażowany i za 5 min z moim telefonem jest w stanie zjeść nawet gulasz z pieczarkami i pomidorami!!! Szok! Zjada też suszoną żurawinę, ziemniaka, pomidorową z ryżem, fasolową.

Poza tym Smyk ma jakąś zdwojoną siłę, energię i lata i biega i skacze i robi fikołki i turla się i jeździ na rowerze, na hulajnodze, skacze po trawie, nawet tej dużej (już się nie boi!!!)

Wystawa makiet kolejowych

Słuchanie ze zrozumieniem

ŻUL

Ksawek: Mamusiu, co to jest żul?

Ja: nooo, to taki ktoś kto lubi pić wino czy piwko, nierówno chodzi, tak się kiwa, siedzi na ławce (itp itd. już nie pamiętam co mówiłam, ale musiałam dobrze to robić, bo nastąpiła natychmiastowa weryfikacja moich wyjaśnień)

Ksawek: achaa, mamo, czy to są żule??!! (...zapytał głośno i pokazał paluchem na męskie grono osiedlowych ,obok których właśnie przechodziliśmy....)

Zanim kazałam Mu być cicho i wytłumaczyłam dlaczego Mu kazałam być cicho, było już po ptokach...

Dobrze, że tak uważnie mnie słucha. Czasem...

ps. Inna sprawa, że niektóre osobniki osiedlowe nawet trzeźwe potrafią mieć żulerską naturę.  Kiedyś np. w sklepie osiedlowym Ksawek poszedł po lizaka czy po prince polo (ogłaszając to głośno oczywiście), a jakiś chłop, wyglądający raczej na przeciętnego chłopa w tym wieku, mówi mi do czterolatka: Lepiej sobie idź piwko kup.

ZĘBY!

Są! W końcu! Nareszcie! Uff...

Test dzwoniącej łyżeczki zaliczony na plus.

NR 1 lewa dolna „1”

NR 2 prawa górna „1”

NR 3 - ? chyba już przebita – prawa dolna „1”

I to wszystko w ciągu tygodnia.

Wszystko znowu inaczej i nie tak jak w podręcznikach :)

W ciągu tego samego tygodnia od kilku kroczków do totalnego chodzenia, skręcenia o 180, a nawet 360 stopni, a także zawracanie i bieganie!.

Szalony Leo!

Rowery!

Tak, wspólne! :) w liczbie mnogiej! Pierwszy raz ja i mój syn, razem, każdy na swoim – na rowerze!

W końcu! :) Wrócił rower, Mama wraca do rowerowania, Smyk goni Mamę.

Idzie Mu coraz lepiej.

Postanowiliśmy Mu dokręcić jednak na jakiś czas boczne kółka, żeby opanował skręcenie, pedałowanie, startowanie, samo jeżdżenie, a potem znowu nauka równowagi.

Ksawuś na początku był bardzo niecierpliwy i płakał ze złości jak nie mógł ruszyć pod górę lub na krawężniku czy po kamieniach. Teraz pięknie sobie radzi, my siedzimy na ławeczce a On pyka duże koła po alejkach, tak daleko, że Go nie widać.

Brawo synu! :*

Posiew

Z innych kwestii – Leo cały czas w posiewie moczu ma 2 głupie wstrętne bakterie po szpitalu :(

Walczymy, jutro kolejny posiew po kolejnej dawce leków, czekanie do 5 dni i jeśli się znowu powtórzą to jakieś inne leczenie.

Wkurza mnie to, bo strasznie ciężko pobrać od świeżo umytego niemowlęcia, poranny środkowy strumień moczu do jałowego kubeczka. Wręcz niemożliwe.

Ciągle wychodzą cholerne bakterie, a potem się okazuje, że dziecko zdrowe tylko próbka nie była do końca czysta (tak jak w przypadku Ksawusia, którego leczyliśmy od jego 3 miesiąca życia do 7 miesiąca życia kiedy się w szpitalu okazało przypadkiem, że żadnej bakterii nie ma).

Wrrrr.

Alergia krzyżowa

Parę dni temu Ksawuś miał biegunki i bóle brzucha. Po analizie tabeli z alergiami krzyżowymi dochodzę do wniosku, że albo była to krzyżówka:

POMARAŃCZA (sok Kubuś)+TRAWY (pylące i skoszone)

albo

JABŁKA I ŚLIWKI (ze słoika) + trawy (j.w.)

Cielęcina, jogurt, pomidorowa i żurawina

Dzisiaj dzień ryzyka :)

Junior dostał cielęcinę, której cały czas się obawiam.

Kilka dni temu Ksawuś zjadł pierwszą parówkę z dodatkiem cielęciny również (pierwszej w swoim życiu).

Dziś Ksawek zjadł zupę pomidorową z ryżem (!) i jogurtem (!!!).
System jedzenia zupy z ryżem - zamknąć oczy, wyobrazić sobie, że to rosołek i połykać bez gryzienia. Ale zjadł 10 łyżek. Zaliczne jako sukces.

Potem skuszony nagrodą (moim telefonem) zjadł kilka suszonych owoców żurawiny (!) i tu dla odmiany metodą gryzienia i przeżuwania. Dałam Mu też, rozochocona postępami, jedną najmniejszą, jaką znalazłam, rodzynką, ale zakaszlał, wypluł i powiedział, że nie lubi.
Żurawinę zjadł, telefon dostał.

Leo dzisiaj podkradł bratu drugie danie - pociumkał troszkę klopsika z indyka i manny.

Dinozatorland

Genialny park rozrywki, wg mnie faktycznie chyba póki co najlepszy w Polsce. Ja nie znoszę miejsc POPULARNYCH, obleganych, z dzikimi tłumami, lodami, hamburgerami i głośnym nagłośnieniem itd. Przerażają mnie takie miejsca. Ten park jest w sumie właśnie takim miejscem, ale do zniesienia :) Moc atrakcji i radość dziecka niweluje te gorsze strony parku rozrywki. Do tego późna godzina tuż przed zamknięciem i udało się radośnie spędzić czas bez nerwów i bolącej głowy.

Chyba pierwszy raz widziałam Smyka z tak rozbieganymi oczami, chłonącego WSZYSTKO każdym porem skóry. Jego zachłanność w korzystaniu z atrakcji parku i ten pot lejący się po czole i ten głośny śmiech i milion uśmiechów – bezcenne!

Już myślałam, że nasze dziecię jest zblazowane do cna, że Go już nic nie ruszy bo jest rozpieszczony i za dużo ma atrakcji na co dzień, ale jednak nie :)

No i dumna jestem z Niego, bo był też na seansie 5D o dinozaurach i wybuchach meteorytów itd. – ruszało krzesłami, padal deszcz, dinozaury wychodziły z ekranu, starsze dzieci wybiegały z sali z krzykiem a nasz Smyk – zachwycony!

Podobnie z olbrzymim sikającym na przechodniów dinozaurem (t-rex) – Ksawek biegał w tą i z powrotem uciekając przed siuśkami.

Biegał, skakał i chciał robić wszystko na raz. Poznał też nową koleżankę, tylko, że z emocji, kiedy ona zapytała „jak się nazywasz?” Smyk przybiegł i mówi:

Mamo, ona zapytała, jak się nazywam, a ja nie pamiętam co to znaczy? Czy to to samo, co, jak mam na imię?”.... :)

Leo też bardzo zadowolony, wydawał z siebie non stop okrzyki zachwytu. Podobały Mu się ryczące stwory.

Z powodu później godziny nie zdążyliśmy na wszystkie atrakcje, ale poinformowano nas, że bilety są ważne do końca sezonu, także wracamy wkrótce do parku mitologii i parku bajek.

Cena – 3 bilety – 120 pln....Leo za darmo. To jedyna kiepska kwestia naszej wycieczki...

No i na np. DOM DO GÓRY NOGAMI trzeba zapłacić 20 pln za 2 osoby. Masakrejszon.

Spacery w upałach

L – O – D – Y !!! i temat żywienia naszych pociech

Lodowa prowokacja.

Ksawery od kilku dni „chodził” koło lodów. W końcu zapytał, czy może spróbować.

Dałam Mu.

Chapnął, połknął kawałek BIG MILKA w polewie i mówi:

Pycha! Mogę jeszcze???

Dałam jeszcze trochę, jutro następna porcja.

3 lata temu pewnie juz bylibyśmy na oddziale z zagrożeniem życia Ksawka, dziś, póki co...hmm... tfu tfu...

Od 2 lat wraz z naszą lekarką usiłujemy wprowadzić do diety Smyka nabiał. Zaczyna się od jogurtów naturalnych lub serków typu bieluch.

Raz może dwa udało mi się dodać troszkę jogurtu do zupy Smyka, ale posmarowanie kromki serem graniczy z absurdalnym cudem, więc nawet nie naciskam i nie wysilam się. Proponowałam też Starszakowi jakiś deserek ze słoika, który zawiera jogurt – też nie przeszło.

Może więc przeprowadzimy prowokację LODAMI ŚMIETANKOWYMI:)?

We will see :)

Ostatnio nie mam czasu na nic, pogoda obliguje do częstych spacerów i wypadów, wieczorem nadrabiamy z Tatą sprzątanie, pranie, prasowanie, mycie, zakupy online itd.

Ksawery ma od kilku tygodni znowu kryzys żywieniowy.

Są znowu głodówki, darcie, krzyki, marudzenie, jęczenie itd.

Najgorsze dla nas jest to SIEDZENIE NAD TALERZEM.

Są dni, kiedy Smyk siedzi i je śniadanie do godz. 12:00, potem 2 godz. Przerwy i znowu je. Zupę – czasem nawet 1,5 godziny, kilkakrotnie podgrzewaną.

Nadal jest cały czas walka o kęs, o kolejną łyżkę, straszenie, kary, negocjacje.

Cały czas wygląda to tak, jakby nasze dziecko jadło dla nas, bo wie, że musi, bo tak człowiek ma, że musi jeść, ale nic poza tym.

I te jego ciągłe paplanie przy stole – a czy mogę tylko powąchać, boli mnie brzuszek, chce mi się siku, zimne, za gorące, nie lubię tego makaronu, coś mi tam pływa, dlaczego zupa ma taki kolor, ile łyżek mam zjeść, żeby dostać telefon, a jeśli już nie chcę oglądać Mai to czy ja muszę jeść? A czy mogę zjeść później?...i tak ciągle.

I zrozumie tylko ten, którego dziecko żyje powietrzem jak nasze.

Bardzo, bardzo to jest wyczerpujące dla całej rodziny.

Leo, nasz Gruby Miś już nie jest grubym misiem. Od szpitala w zasadzie nie przybrał na wadze i ciągle stoi w miejscu od marca.

Z jedzeniem też nie ma szału.

Leo nie toleruje żadnych deserów ze słoika, nie zje też żadnych owoców roztartych nie ze słoika (n. jabłka czy gruszki z biszkoptem). Rano na drugie śniadanie, czasem zje parę łyżek jogurtu, czasem kilka łyżek kaszki. Z owoców w całości pociumka banana przez minutę lub dwie, dopóki banan nie wyślizguje się z dłoni niczym mydło w wodzie. Czasem possie jabłko.

Uwielbia natomiast buły, chrupki kukurydziane i suchy chleb, po który człapie sam pod piekarnik, wysuwa szufladę i wcina.

Zębów nadal nie ma! Wszystkie na wierzchu, robią się krwiaczki i nadal dziąsła nie przebite.

Może jak już w końcu wyjdą to zacznie jeść chętniej. Zobaczymy. Ksawuś mając 10 miesięcy miał już 8 ząbków.

Mimo swojej już nie tak dużej wagi, Leo jest kurcze po prostu masywny i duży, chodzi teraz w ubrankach, w których Ksawuś chodził mając 1,5 roku, chodzi też w Jego aktulanych czapkach, a ubranko na chrzest zamówione na rozmiar 80 (rok) jest za małe :/

Leo zaczyna też pokazywać foszki i wymuszać, ale o tym innym razem :)

Na razie jest cudny, rozkoszny, słodki i śliczny i super chodzi :)

W przeciągu w zasadzie tygodnia od kilku kroczków do lajtowego chodzenia po domu.

Coś niebywałego, moje dwa Smyki zaczęły chodzić prawie w tym samym czasie. Leo tydzień wcześniej.

Oooo, już po północy  - Leo dziś kończy 10 miesięcy, a my... rok temu przyjechaliśmy z całym naszym dobytkiem do Krakowa by zacząć nasz nowy rozdział życia.

Minęło 12 miesięcy, a my myślimy o kolejnej przeprowadzce, tym razem nad morze <lol>